Geen meerdaagse voor mij in Nederland dit jaar, maar een meerdaagse in Duitsland!

De 3-Etappenrennen in Weilburg. We hebben deze vooraf aan onze vakantie gedaan en zijn op donderdag 24 juli naar Weilburg vertrokken. Samen met mijn vader heb ik eerste met de auto de diversen routes aan het verkennen geweest en vrijdag heb ik ze allemaal gereden ter voorbereiding.  En smiddags ben ik mijn nummer op wezen halen. Ik was de enigste nederlander in onze categorie, naast de Duitsers, Belgen, Fransen en een Deen.

Zaterdag morgen de eerste wedstrijd, een klimcriterium, en dat klimmen daar in Weilburg, nou dat is heel wat anders dan in Limburg. Erg mooi, pittig en in een super mooie omgeving. Ik ging goed van start. Al snel viel het peloton uit elkaar. We bleven voorin over met vijf renners, een franse renner lukte het om weg te komen, niemand van ons vieren had de benen om hem terug te halen. Al snel moest er nog een renner ons loslaten en bleven we met zijn drieen over. Maar ook voor mij werd het in de voorlaatste ronde te veel en moest ik de twee renners loslaten. Het lukte me wel om op de vierde positie te blijven. Maar ik was helemaal stuk na de wedstrijd. Snel terug naar de camping en even goed tot rust komen want smiddags staat de tijdrit op het programma.

De start van de tijdrit was bij de ingang van de camping, dat was ideaal. Ik kon me daar rustig voorbereiden en goed van start. Maar jeetje wat een klimtijdrit zegt. Die klim haalt je snelheid er echt snel uit en je moest hem goed in weten te delen. Mooie tijd neer weten te zetten.

De tweede en laatste dag een klassieker van 47,5 km. Geneutraliseerd reden wij naar de ingang van de camping, daar hebben we even stil gestaan en klonk het startsein. Ruim 7 km was het alleen maar klimmen, klimmen, klimmen en nog eens klimmen tot we op een splitsing kwamen waar we drie ronden door diversen dorpjes moesten rijden, klimmen en dalen. Al in het eerste stuk was het peloton in twee stukken gevallen. Ruim 7 km klimmen betekend ook ruim 7 km dalen, mooie wegen dus dat werd een mooie afdaling. Maar ook in een afdaling kan je stuk gaan, dat heb ik wel gemerkt. Ik wilde met een voorsprong aan het laatste pittige stuk beginnen en probeerde in de afdaling wat winst te boeken, dat lukte maar in de het stijle gladde stuk leek het wel of ik geparkeerd stond, het was ploeteren om boven te komen en gelukkig wist ik nog als 10e binnen te komen waardoor ik mijn 5e plaats in het klasement kon vast houden.

Twee dagen, drie zware wedstrijden, maar een super mooie ervaring! Een mooie vijfde plaats om trots op te zijn!!! Voor leuk filmpje klik op : http://youtu.be/-Dtg3jDQ_JM